Nieuws

Ga terug naar het nieuwsoverzicht

Jury zweet peentjes bij playbackshow SDO 2015

Op 28 november was het dan eindelijk zover. De uitvoering van de playbackshow van SDO in de Haven in Schoonoord. Wekenlang werd er al van F'jes tot senioren,  in de kleedkamers, het clubhuis en diverse huiskamers,  in het diepste geheim gerepeteerd op allerhande acts. Solisten, hele teams jodelden, dansten en kweelden smartlappen dat het een lieve lust was.

     

De 3-koppige jury heeft zich geen moment verveeld en realiseerden zich in de pauze al, dat het een taaie klus zou zijn om de ultieme winnaars te kiezen. Ze krabden zich achter de oren toen ze zagen dat er slechts 4 bekers te verdelen waren.

1e en 2e prijs voor F'jes en E's. En een 1e en 2e prijs voor C's en D's. En 2 taarten voor de B's en senioren. O wat waren er veel jeugdacts. En dan moet je kiezen. Het publiek en de jury genoten van de knapste dansers, lachten zich buikpijn om de cabaretacts of zwijmelde weg bij een gevoelig lied. En gaat het nu om het dansen?...of om het playbacken?….of om het geheel? Het was een avond waarop gebleken is, dat er heel veel samenwerking onderling  en een uitstekende teamgeest heerst bij SDO en dat leidt tot een avond van puur vermaak en genieten. De presentatie werd verzorgd door Eric Spreen.

Noa-Aimee en Esmee zongen van “Kinderen voor Kinderen” “Raar maar waar” en waren het simultaan roerend met elkaar eens met schouders ophalen. Hun gebaartjes en tekst was erg goed uitgebeeld.

Anouk danste even lenig als “Moves like Jagger” en verkleedde zich spectaculair  snel van Maroon in Christina Aguilera, compleet in glitterjurk en dansend als een slangenmens.

En toen kwamen de leidsters van het E en F team op met hun gevolg, die allemaal gestoken waren op zijn paasbest, want dat doe je als je naar de disco gaat. De vele repetities wierpen hun vruchten want zelden zagen we zo'n strakke groepsact. Allemaal de duimpjes op en “schier geliek”. Bofkonten met zo'n minidisco. 

Jonna bracht Somebody van Natalie la Rose en tja….Jonna is een ras entertainer en het plezier straalt van haar af. Een perfect gevoel voor ritme. Als een dansschool haar maar niet weg kaapt van de korfbal...wanhoopte de jury.

Sanne (Zwiers) zong heel echt een lied van Guusje dat sprak van Liefde. De goed gelijkende Sanne keek er ook heel lief bij.  Ze vertelde echt haar verhaal. Een lied of een muziekstuk moet klinken als een verhaal en dat deed Sanne.

Het D team droeg de boodschap uit van Madon ft Ray Dalton met Don't Worry en Be Happy op een uithangbord als ware podiumbeesten, onder trompetgeschal van Anja en Henriette. Het enthousiasme straalde eraf.

En toen kwam er een mini-Julia Zahra op. Compleet met zwart geverfd haar, een panterprint en gitaar. Sanne (Prins) zong het echt….tenminste dat leek wel zo. Met een verrukt koppie sprak ze over de geweldige Zaterdag en de gitaar hanteerde ze goed.

     

Luna en Esmee dansten een prima act op Pound the Alarm van Nicki Minaj. Goed opgelet met de choreografie. Ene links, ander rechts, precies zoals het hoort in de clip.  En de hoedjes…..geweldig!

Robine en Kirah dansten geweldig goed op Hey Mama van David Guetta ft. Nicki Minaj. Een best wel ingewikkeld ritme bracht hen niet in verwarring en ze leefden zich helemaal in. Zoveelste plusje bij de jury.

Ach wat waren we vertederd toen Audrey en Ditte heel aandoenlijk en vol overtuiging “You raise me up” brachten. Ze kennen vast goed Engels of de moeders hadden de tekst goed uitgelegd, want zij droegen perfect uit hoe je als vrienden elkaars schouders kunt zijn en dan alle moeilijkheden kunt overwinnen. Compleet met high five.

En toen werd het pauze. De jury maakte de balans op en zag tot hun schrik dat hun programma-overzicht al wemelde van de plusjes. Oei en er komen nog 9 acts. Hoe gaan we die 4 bekers en 2 taarten verdelen? Er zat al geen vel meer achter hun oren van het krabben.

Toen de presentator Eric, Hendrik van de muziek “Boemerang” vermaande zijn rommelig lawaai eens wat zachter te zetten, omdat hij het programma wilde vervolgen, bleek er heel iets anders aan de hand te zijn. Het gerommel zwol  aan en opeens sprong er een  gevulde dirndljurk het podium, al snel gevolgd door nog 7 stuks. Hopla daar was de jager in zijn lederhose(Bram) die de vrolijke lammetjes achter hem aanvoerde. Boem boem klap, boem boek klap,  wervelende pirouettes en hak kont klap zoals het een ware “oktoberfest” vierder betaamt. Zij werden ondersteund door 3 holzhakkerbuben  muzikanten op trom(Jos en Robin) en accordeon (Jeroen). Het plezier straalde eraf. De dans ging geweldig en de jager Bram acteerde perfect. Het werkte de zaal en de jury zeer op de lachspieren. Duurde eigenlijk te kort haha. Jodelahitiiiii. Een jurylid pleit bij de DAS voor een “middag-oktoberfest” voor de jeugd (18min). Dit omdat ze getuigen volleerd holzhakkerbuben te zijn, maar het oktoberfest 18+ nog niet mogen bezoeken.

Nog na grijnzend van de vorige act, werd aangekondigd dat Jochem Meijer ons kwam vertellen hoe het met Chinees en Kroepoek zit. Met een grote grijns, geblokte blouse over de broek en vlinderstrik kwam Olaf op. Hoe doe je dat, zo snel praten als Jochem en dat ook goed nadoen? Vraag het Olaf. Alweer een dikke plus van de jury.

     

En toen kwam Anna met Domino van Jessie J. En Anna...tja dat wisten we al, die is goed voor een perfect “geplaybackte” act en een verbazend goed ritme gevoel in stoere goed uitgezochte kleding. Ze beeldde het couplet goed uit en ging los op het refrein. Alweer een dikke plus.

 O o o, het zweet begon de jury uit te breken. Hoe moeten we het nu doen. Je kunt ook geen appels met peren vergelijken. De ene doet dit goed en de ander weer dat. Maar genieten dat het was….elke minuut was leuk.

Met een heel gevoelig lied van Christina Perry, namelijk A Thousand Years kreeg Lesley warempel de zaal bijna stil. Gestoken in een mooie zwarte lange jurk en haar mooie blonde haren los. Even zwijmelden we weg in een liefdeslied….even uit het feestgedruis….stapje voor stapje naar onze grote liefde om duizend jaar van iemand te houden. Het zette de zaal even met beide benen op de grond.

Totdat…..de beentjes van de nichtjes Zwiers het podium over zwierden. Ja warempel de Spice Girls hadden Cafe De Haven in Schoonoord gevonden en zongen….Stop….Ja Stop? Nee niet stoppen. De zaal was betoverd (in ieder geval ongeveer 50%) door de vampen, 5 kleindochters van oma Zwiers-van der Wijk, die hun act zorgvuldig hadden ingestudeerd. Ja, laat die maar lopen (dansen).

Er wervelt een podiumbeestje het toneel op, die ons al eerder in teamverband was opgevallen. Het is Lieke (Heins), die “Shake it off” zingt van Taylor Smit. En inderdaad, ze was niet voor niets in het oog gesprongen. Je hebt van die mensen, die, eenmaal op het podium belandt, transformeren in hun act. En dat schijnt erfelijk te zijn, wat we later op de avond konden ervaren. De syncopen in het nummer werden perfect gedanst (zoek maar op in het woordenboek) wat heel moeilijk is. Het playbacken was perfect. 

Oude knarren en rimpelige ouwetjes betraden het podium…..even dachten we dat zij voor de bingo kwamen (reclame) en ons zouden verbazen met conditiedans wiggle wiggle, maar zij kwamen ons opgetogen vertellen  als “Heidedoosjes” dat zij met hun rollator graag naar de Aldi waggelen...terwijl het naar de plaatselijke middenstand veel korter lopen is met de rollator….Ooit speelde een jurylid samen met de opper rollator met spencer en hoed (Wim de hoofdtrainer) in de junioren, maar realiseerde zich niet dat dat zoooo lang geleden was. Maar het zag er wel geweldig uit en werkte erg op de lachspieren. Toch blij dat ons 1e team nog niet achter de rollator loopt.

     

Op kwam….een jager…..die 7+1 dwergen (het 2e team)  aan het spreken brengt. Jochem Meijer(Jeroen, je weet wel, die erfelijke factor podiumbeest)  laat zijn dwergen spreken in schitterende stem imitaties. De dwergen staan voorop het podium en worden bediend door middel van de mep op hun hoofd, waarna zij met schijnbaar onbewogen hun tekst roepen…..Goeeeeedemorgen(roept Kees met een staaaalen gezicht)....Hoe vind je het? Het is een SCHANDE!...Knibbel knabbel etc en dan 5 supersnel en precies op goede volgorde bij het typetje achter elkaar. De zaal rolde over de stoelen van het lachen en de jury lag dubbel geklapt achter hun tafel. Tranen van het lachen rolden over hun wangen. Het was puur amusement.

     

Aangekondigd werd  Do en zij zou zingen “Hij gelooft in mij”. Een lied vol emoties. Tenminste….de jury was ervan overtuigd dat Lieke (Smit) dit lied ECHT zelf zong. Ze vertelde het hele verhaal met een playback zonder fouten. Hoge noten en emoties heel mooi uitgedrukt.  We zonken er helemaal in weg. We moesten gewoon weer tot de werkelijkheid komen en de zaal liet dat in haar reacties ook weten.

Klapstuk op het einde….en dat leek erop hoor….een megamix van dans, acteer en lol. Mega snelle omkleed techniek en vreselijk lachen. Een hele knappe soldaat, sensuele Labelle, Gangnam Style, Bonke bonke, Helicopter,….Stop...en door…..YMCA...dikke (puntje puntje), indianen, Grease en laat die rokjes maar waaien en nog veel meer.  Het zou een hele goede warming up voor training of wedstrijd zijn. Dat de B's een goede conditie hebben bewees het feit, dat zij geheel niet moe leken na deze wervelende show met halsbrekende toeren.  Super vermakelijk en zichtbaar ook zelf genoten door het B team, werd de avond afgesloten.

We weten ook voor de toneelavond, dat deze vereniging ook voor de toekomst vele uitstekende toneelspelers zal voortbrengen. We hebben ze al gescout.

Toen moest de jury gaan overleggen. Natuurlijk springt er altijd wat uit, maar de jury wilde in alle categorieën wel 6  2e prijzen weg geven en dat kon niet.

De jury wilde zeker de jeugd van de toekomst belonen met een prijs voor hun zeer goede minidisco  en gaf het F en E team de originaliteitsprijs (de microfoon).

Dan eerst de taarten verdeling maar voor de B's en senioren:
1e taart voor de nichtjes Zwiers voor hun spetterende Spice Girls.
2e taart voor het 2e team, met Jochem Meijer,  omdat we dubbel lagen van het lachen.

E en F teams:
1e prijs voor Sanne Prins, met Julia Zahra (Zaterdag) super gelijkend, goede playback en gitaar spelen niet vergeten.
2e prijs voor Sanne Zwiers, blonde Guusje in echte “Guusje-jurk” zingt zoals Guusje kan en sprak van de Liefde.

D en C teams:
1e prijs: Lieke Smit met Do (Hij gelooft in mij), emotie en tekst perfect uitgebeeld. Genoten en onder de indruk.
2e prijs: Lieke Heins met Taylor Swift (Shake it off). Uitstekende playback en acteeract. Uitbeelding prima en goed gedanst.

Activiteitencommissie hartelijk dank voor de prima verzorging van de avond en heel graag tot volgend jaar.

Meer foto's van de Playbackshow 2015 zijn hier te vinden